استادم بهم گفت "استاد".

دقیقا مثل دوره فتوشاپ،گفت هر چی من میخوام بگم و تو بلدی،نیازی به کلاس نیست.

برای اینکه krea رو معرفی کردم تا به جای leonardo باهاش کار کنیم ، ازم تشکر کرد.

تعداد دفعاتی که برام دست زدن و فکر کردن چه ادم خفنی ام از دستم در رفته.

فایل پروژه پایانی و آپلود کردم و از کلاس اومدم بیرون.

گفت تو جزو نمره صَدایی،اسم صابری و اوردم.

می دونی چرا با همه اینا خوشحال نشدم؟حتی یکم؟

چون این استاد هم مثل من متخصص هوش مصنوعی یا گرافیک نیست.

صابری رشتش این بود،این نه،این کارش فیلمنامه و فیلمسازیه.

برای همین احتمالا دوره هایی که شرکت کردیم یکی بوده.همون دوره های مربیان که من قاچاقی شرکت می کردم،و همکلاسیام ۴۰ ، ۵۰ ساله بودن.

یکی از ایرادات سازمان همینه.

به خاطر ی مدرک به ظاهر معتبر،هر مربی ای تو هر رشته ای میتونه ی رشته بی ربط به کار خودش و تدریس هم کنه.

واسه همین..شنیدنش خوشحال کننده نبود.

برامم مهم نیست کارنامه این دوره چی بشه.مدرکش هم مهم نیست.

من کاری که بلد بودم و کردم.در حد مبتدی.واکنش مثبت دریافت کردم.به عنوان کسی که در حد مبتدیه.

هنوز مونده تا برسی به 'متوسط'، "استاد" که هیچی.

استاد اونیه که سال ۸۵ وقتی من تو بدن بابامم نبودم داشت گرافیک درس میداد.اونه که ۱۰ سال پیش داشت ماشین لرنینگ تدریس میکرد تو آموزشگاه آزاد.

اینارو گفتم یوقت احساس غرور نکنی بابت امروز.

تو فعلا هیچی نیستی،

بابت این خوشحال باش.