هم آماده باش ، هم تیکه پارم.

من استرنجر تینگز و فقط بخاطر ی سکانس شروع کردم به دیدن.قسمت ۷ فصل ۴.آزمایشگاه برنر.rainbow room و هنری در حال قانع کردن ال که چرا اینکارو با بچه ها کرده و هدفش چیه.اون چهره ی عصبانی که میتونست با چشماش لهت کنه.

و قسمت ۵ فصل ۵؟ همون چهره.دقیقا همون جنس از خشم هنری.حتی شاید بیشتر؟

نسبت به این چهره و حسی که منتقل میکنه ی جور ترامای عجیب دارم.ی کابوس تموم نشدنی.از الی خواسته بودم نقاشیش رو برام بکشه ، این کار رو هم کرد، اما هبچوقت نرفتم تا اون نقاشی رو ازش بگیرم.

الانم قسمت ۶ انقدر دلهره آور شروع شده که حقیقتا طاقت نداشتم همه رو پشت سر هم ببینم، خود قسمت ۵ ۲ روز هضم کردنش طول میکشه و بقیه میگن ۵ در برابر ۶ فقط ی مقدمه مزخرف بوده.

لعنتی،هنری دقیقا اون بخش the green eyes guy مغزمو لمس میکنه و تا مدت ها وحشتش توی تنم میمونه.