هم آماده باش ، هم تیکه پارم.

.Welcome to the city of lies

قرار بود فقط ۸۰ تا تست باشه. کشش ندارم. تابستونه، نه؟ خواب میدیدم. شاید تمام اون برنامه ها هم خواب باشه.

کیک بوکس. تا مهر ماه؟ همه چی دستم اومده، نمیشه تغییرش داد.بهش گفتم اون کیسه بوکس خاک خورده رو از انباری بیرون بیاره. نمیدونم، این افکار خاک خورده کی تازه میشه؟

این نفرت، یادمه که با تصور کردن صورتش مشت میزدم.ی روزی تبدیل به نفرت میشه بهترین حس.از تو قوی تر میشم، شاید تنها جاییه که ترمز ندارم.

ما وقتی اینطور شکسته ایم شعار میدیم. اما امید الکی؟ میشه ازش واقعیت ساخت.